Exclusief interview Frank Depestele (DECOSPAN VOLLEY TEAM MENEN)

Gepubliceerd op Maandag 02 maart 2020

We treffen Frank Depestele aan tijdens een cruciale week van de competitie. Na de 3-2 winst tegen thuis tegen Maaseik & de 3-0 nederlaag bij de Limburgers, volgt nu zaterdag de allesbeslissende match in de STEENGOED arena. Bij winst spelen de Menenaars Play-off1, bij verlies moeten ze in Play-off II strijden voor een Europees ticket. 

“Dan zullen we toch beter voor de dag moeten komen”, begint Depestele. “Ik heb er geen probleem mee om te verliezen, als we ons niveau halen. Dit was nu echter het geval niet. Het is natuurlijk nooit evident om op Maaseik te gaan winnen. Ik reken echter op mijn jongens om zaterdag een sterke prestatie neer te zetten.”

Frank, hoe kijk je terug op je 1ste seizoen bij Decospan Menen

“Tot dusver een heel leuke ervaring. Natuurlijk, het was een heel moeilijk begin: nieuwe ploeg samen met een nieuw bestuur. Daarenboven moest ik als coach ook nog wat mijn weg uitzoeken, want ik stond voor mijn vuurdoop als Headcoach. Maar naarmate het seizoen vorderde, ging het in stijgende lijn. Het voornaamste is, en dat voel je bij alles, is dat Menen nog leeft, bij thuismatchen is er altijd een mooie aanhang, wat ook voor het nieuwe bestuur een geruststelling is geweest.

Vooral vanaf december hebben we als ploeg de klik gemaakt. We zijn op de goede weg. In deze competitieformule is het natuurlijk zaak om zo snel mogelijk top te zijn, maar we wisten ook wel ergens dat dit een overgangsjaar ging worden.”

Welke zijn de ambities voor volgend seizoen?

“We willen weer een stap vooruit zetten. We gaan proberen weer een sterker team voor de dag te brengen. Het kan zijn dat er spelers bijkomen of vertrekken, maar momenteel is er nog niks concreet.

Volgend jaar moeten we zeker kijken om opnieuw richting die top 4 te kijken, wat ook dit jaar in sé de doelstelling was.”

Nu is het je 1ste seizoen in Menen, ervoor was je 6 jaar als speler actief in Roeselare. Voel je u al een West-Vlaming, of is dit te hoog gegrepen?

“Mijn vader is een rasechte West-Vlaming, ik heb me dus altijd thuis gevoeld in deze provincie. De helft van mijn familie woont nog in Zwevegem, dus het is me zeker niet vreemd (lacht). Het voelt altijd een beetje als thuiskomen.”

En voel je u al nen Mjinoare?

“Ik ken de stad nog niet heel goed, het is een wel een toffe stad met warme geëngageerde mensen. Ik ken een paar restaurantjes, maar voor de rest ben ik nog niet heel veel in Menen geweest. Wat ik er van ken, stemt me zeker tevreden. De mensen met wie ik dagelijks samenwerk, appreciëren mijn werk & ik apprecieer hen, wat maakt dat het leuk samenwerken is.”

Welke zijn je ambities op lange termijn als coach?

“Ik wil zeker nog een heel stuk verbeteren. Menen is een ideale club om te starten, ze hadden juist een nieuwe ploeg en ik kon mezelf op die manier goed inwerken. Je wilt natuurlijk altijd hoger & hoger, maar momenteel zit ik hier zeker goed. Menen ambieert ook om nog beter te worden, wat ideaal is voor mij om mee te groeien als trainer. Wat toekomst brengt, dat weet ik nog niet. Maar ik wil, net als tijdens mijn spelerscarrière, ook nu het hoogst mogelijke bereiken. Ik ga hier wel mijn tijd voor pakken, want het is niet mijn bedoeling om stappen over te slaan.”

Je hebt er een lange carrière als speler opzitten (o.a. Knack Roeselare, Fenerbache (Turkije), Lok. Belgorod, Iskra Odintsovo (beide Rusland),...). Wat was je absoluut hoogtepunt & je grootste ontgoocheling tijdens die periode?

“Mijn titels zijn stuk voor stuk hoogtepunten geweest. Er zijn er een paar, maar de titels met Knack & ook in Griekenland bij Iraklis Thessaloniki, voor het zotte Griekse publiek, zijn onvergetelijk.

Het dieptepunt was ongetwijfeld mijn blessure in Argentinië bij Bolivar, waar ik door een zware patellapeesblessure genoodzaakt werd om een punt na mijn carrière te zetten. Ik was dan ook op een leeftijd gekomen waar het moeilijk was om nog tot op het hoogste niveau terug te komen.”

Welke speler(s) in de huidige kern kunnen nog hoge toppen scheren en gaan we nog van horen op Europees niveau? 

“Er zijn er wel een paar. Martijn Colson is nog vrij jong, Seppe Rotty is nog maar 18 jaar & heeft dit jaar al veel bewezen. Kobe Brems is als passeur nog heel jong & moet nog veel leren, maar heeft heel goede handen. Als die nog wat ervaring kan opdoen, zit er zeker potentieel in diens carrière. Er zijn er dus een paar die zeker in aanmerking komen, maar zullen ook veel moeten werken & geen stappen overslaan.”

Pronostiekje voor de volgende match?

“2-3 voor ons (lacht).”

Bedankt Frank & veel succes!

Zaterdag 07/03/2020, 20u30: VC Greenyard Maaseik – Decospan Volley Team Menen - www.volleymenen.be